Μερικές κουβεντούλες περί «εγκληματικότητας» στα ΑΕΙ και ΤΕΙ

Ειλικρινά δε θυμάμαι ούτε ένα μήνα της ζωής μου που να πέρασε χωρίς την ακατάσχετη γκρίνια καθηγητών, δημοσιογράφων, πολιτικών και αστυνομικών για την «εγκληματικότητα» στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Αν τους πιστέψουμε, τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ αυτής της χώρας είναι χώροι όπου δε γίνεται τίποτε άλλο παρά μόνο διακίνηση ναρκωτικών, βανδαλισμοί και κλοπές.

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει εγκληματικότητα στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, αλλά το μίγμα της δεν είναι αυτό που μας λένε οι ομιλούσες κεφαλές των παντελώς απαξιωμένων δελτίων ειδήσεων, ούτε οι ξερόλες κοντυλοφόροι που, προ ολίγων ετών, μιλούσαν με θαυμασμό για το ακαδημαϊκό μοντέλο της Τουρκίας του Ερντογάν, στης οποίας τα πανεπιστήμια απαγορεύεται η διδασκαλία της Εξέλιξης ως αντίθετης με το Κοράνι. Ναι, υπάρχουν κλοπές και βανδαλισμοί. Έχω υπόψη μου και φαινόμενα επιθέσεων σε κοπέλες που κυκλοφορούσαν σε τέτοιους χώρους το βράδυ. Και, φυσικά, δεν έχουν λείψει ποτέ οι φασαρίες μεταξύ των παρατάξεων.

Και κάθε, μα κάθε φορά, η ίδια επωδός: «καταργήστε το ακαδημαϊκό άσυλο, αυτό φταίει για όλα». Να θυμίσω ότι στις ΗΠΑ οι βιασμοί φοιτητριών από μέλη «αδελφοτήτων» (οι οποίες, επειδή οι μπαμπάδες των μελών κάνουν καλές χορηγίες στα πανεπιστήμια, χαίρουν πλήρους ασυλίας) δίνουν και παίρνουν, ενώ δεν περνάει βδομάδα που να μην ακούσουμε για πολύνεκρο πιστολίδι σε αμερικανικό σχολείο, κολέγιο ή πανεπιστήμιο. Για να συμβαίνουν λοιπόν φαινόμενα αδιανόητα για τα ελληνικά δεδομένα σε μια χώρα που η ιδέα του ακαδημαϊκού ασύλου θεωρείται περίπου εξωγήινη, μάλλον δεν είναι το άσυλο το πρόβλημα. Επίσης, ας είμαστε επιτέλους ειλικρινείς: τα πιο σοβαρά εγκλήματα στα πανεπιστήμια είναι οικονομικής και διοικητικής φύσης – μιλάμε για προσλήψεις απ’ το παράθυρο, φωτογραφικούς διαγωνισμούς προμηθειών, ξέπλυμα χρήματος, διοικητικές παρατυπίες, διασπάθιση δημοσίου χρήματος κ.α.  Εγκλήματα που δεν θεωρούνται βίαια, αλλά τη λυπητερή την πληρώνουμε όλοι μας με πολύ βάναυσο τρόπο.

Αλλά ας σταθώ στην αντιμετώπιση της βίαιης εγκληματικότητας στα πανεπιστήμια. Θα δώσω ορισμένες προτάσεις, οι οποίες είναι απλούστατες και σχεδόν προφανείς, αλλά σκοντάφτουν στις εμμονές και στις ιδεοληψίες των καθηγητών.

1. Φωτισμός: Τα βράδια, όλοι οι δημόσιοι χώροι, όλοι οι διάδρομοι, υπαίθριοι και εντός κτιρίων, πρέπει να φωτίζονται. Το φως παρέχει ασφάλεια και στερεί από τον επίδοξο εγκληματία την κρυψώνα και τον αιφνιδιασμό.
2. Πρόσληψη φυλάκων: Δεν είναι δυνατό να περιμένεις με τρεις φύλακες να φυλάξεις δέκα χιλιάδες στρέμματα. Αν πραγματικά σ’ ενδιαφέρει η ασφάλεια των εγκαταστάσεων, του προσωπικού και των φοιτητών, πρέπει να προσλάβεις φύλακες, οι οποίοι θα κυκλοφορούν, θα επιτηρούν τους χώρους (η αίσθηση της παρουσίας μετράει πάρα πολύ) και – το σημαντικότερο, θα είναι φύλακες κι όχι φύλακες μέχρι να γίνουν διοικητικοί υπάλληλοι απ’ το παράθυρο.
3. Ξεκολλήστε από την αντίληψη ότι οι αίθουσες και οι χώροι του πανεπιστημίου είναι τσιφλίκι σας: Αντί να κρατάτε τις αχρησιμοποίητες αίθουσες κλειδωμένες κι άδειες με την προοπτική να προσλάβετε το «αίσθημα» για βοηθό και να του δώσετε εκεί γραφείο, παραχωρήστε τες σε πολιτιστικές, καλλιτεχνικές κ.α. ομάδες των φοιτητών. Θέλετε ασφάλεια; Δημιουργήστε στέκια που να έχουν συνέχεια κόσμο και που να τα πονάνε και να τα προστατεύουν οι ίδιοι οι φοιτητές που τα λειτουργούν. Και τα «έτσι νομιμοποιούμε τις καταλήψεις» ξεχάστε τα. Ξεπεζέψτε!
4. Να παραχωρείτε αίθουσες και αμφιθέατρα για εκδηλώσεις: Εκθέσεις, συναυλίες, ομιλίες κλπ. Το πανεπιστήμιο πρέπει να είναι διαρκώς φωτισμένο και, όσο γίνεται περισσότερες ώρες την ημέρα, γεμάτο με φοιτητές, καθηγητές και πολίτες.
5. Βάλτε περισσότερα μαθήματα στην απογευματινή ζώνη (από τις 3 το μεσημέρι ως τις 9 το βράδυ, με έμφαση στο διάστημα 6-9 μ.μ.). Έτσι κι αλλιώς, σε κανένα φοιτητή δεν αρέσει το πρωινό ξύπνημα, και ο καλύτερος τρόπος για να είναι ασφαλές το πανεπιστήμιο όταν σουρουπώνει είναι να υπάρχει κόσμος – τα είπαμε και πιο πριν.
6. Στις φοιτητικές εστίες, απαγορέψτε εμπράκτως το φαινόμενο της υπενοικίασης δωματίων. Μαχαίρι. Όταν επιτρέπετε στον κάθε εξυπνάκια να νοικιάζει σε τρίτους το δωμάτιο που δικαιούται στην εστία, καταργείται de facto η προβλεπόμενη χρήση της και μπαίνουν στοιχεία που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται στο πανεπιστήμιο και στην εστία.
7. Σταματήστε να κλαψουρίζετε ότι «δε σας αφήνουν οι φοιτητές να κάνουν τίποτα». Πρώτον, γιατί υπογραφή και σφραγίδα έχετε εσείς, άρα έχετε και την εξουσία. Δεύτερον, γιατί τις βλακείες που λέτε τις διαβάζουν και άνθρωποι που ξέρουν πολύ καλά τι γίνεται στα πανεπιστήμια. Τρίτον, σε ό,τι αφορά τους φοιτητές, όσο τους αντιμετωπίζετε σαν κατώτερες μορφές ζωής, σαν είλωτες και σαν εχθρούς, τόσο θα τους έχετε απέναντί σας, και δε σας φταίει κανένας.
8. Ορθώστε λίγο το παράστημά σας (όσο έχετε…) στην ΕΛ.ΑΣ.: Απαιτήστε να σταματήσει, κάθε φορά που γίνονται επεισόδια, να ωθεί τη μανούρα στο χώρο του πανεπιστημίου.
9. Αν θέλετε να μην έχετε εντάσεις με τους φοιτητές, μην τις προκαλείτε. Σταματήστε να δίνετε θέματα κι απαντήσεις από πριν σε κομματόσκυλα. Σταματήστε να ζητάτε μπαγιόκο και μπουλκουμέ για να περάσετε τους φοιτητές στο μάθημα. Κόψτε τη μαλακία της «σκούπας». Ξεπεράστε το ηλίθιο κόμπλεξ ανωτερότητάς σας, αν χρειαστεί πάτε και σε κάνα ψυχίατρο. Σταματήστε να τσουρνεύετε εργασίες εξαμήνου (που τις κρατάτε καλά κρυμμένες στα e-Class) για να φτιάξετε συγγράμματα με δουλειά άλλων. Και τα αεριτζιλίκια κομμένα. Α, και μη διανοηθεί κανείς σας να ακολουθήσει το παράδειγμα κάποιων πρυτάνεων που φέρανε μπράβους για να σαπακιάσουν φοιτητές στο ξύλο. Αν συνεχίσετε αυτές τις πρακτικές σας, δε σας φταίει ούτε ο Ρουβίκωνας ούτε κανείς: μονάχα το στραβό σας το κεφάλι.

Αυτά τα ολίγα. Είναι απλά, αλλά ξέρω ότι δεν θέλετε να τα κάνετε, γιατί τέτοιοι είστε.

.

Shortlink: https://wp.me/p6dBlh-7z